توضیحاتی در مورد پروتکل‌های ارسال و دریافت ایمیل
پروتکل ایمیل
هرچند که ممکن است در عصر گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها و فیسبوک امروزی به نظر نرسد، اما من فکر می‌کنم همه ما روی این توافق کنیم که ایمیل یک فناوری کاملا انقلابی است. توسعه ایمیل تمامی روش‌های ارتباطی سنتی را منسوخ کرد.
اما چرا این امر مهم است؟
اگرچه مدتی است که ایمیل وجود دارد، اما همچنان مانند گذشته مورد استفاده است. با دسترسی کاربران به ایمیل در چندین دستگاه، درک نحوه عملکرد پروتکل‌های ایمیل اهمیت پیدا می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد که به وسیله تنظیم ایمیل، ارتباطات شما را کارآمدتر کند.
بهترین بخش کدام است؟
ما پروتکل‌های مختلف را توضیح خواهیم داد و اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم سرور ایمیل مناسب را برای میزبانی انتخاب کنید. دو مورد از رایج ترین سوالاتی که از مشتریان خود در مورد پروتکل ایمیل دریافت می‌کنیم اینها هستند:
- کدام پروتکل ایمیل قادر به ارسال ایمیل است؟
- چه پروتکلی ایمیل را به سرور ایمیل ارسال می‌کند؟
پاسخ به آنها به قدری آسان هستند که تعجب خواهید کرد چرا پیش از این یاد نگرفته‌اید. بیایید با آنچه که هنگام دریافت ایمیل اتفاق می‌افتد شروع کنیم.
دریافت ایمیل: IMAP در مقابل POP3
IMAP چیست؟
IMAP (پروتکل دسترسی به پیامهای اینترنتی) پروتکل ایمیلی است که توسط اکثریت قریب به اتفاق حساب‌های ایمیل مصرف کننده استفاده می‌شود. با IMAP، ایمیل‌ها در یک سرور راه دور ذخیره می‌شوند. وقتی کاربر از طریق اتصال اینترنت به حساب خود دسترسی پیدا می‌کند، به سرورهای ارائه دهنده ایمیل متصل می‌شود. ایمیل از سرور دریافت کننده به صندوق دریافت گیرنده در سرویس گیرنده ایمیلی که در دستگاه او قرار دارد منتقل می‌شود؛ که خود در واقع هیچ پیام ایمیلی را دریافت نمی‌کند.
یکی از مزایای کلیدی IMAP (جدای از بازیابی پیامها با دسترسی به ایمیل از راه دور) این است که اجازه می‌دهد یک حساب واحد توسط چندین کاربر بدون نیاز به راه‌حل پیچیده اداره و مدیریت شود. همچنین اگر کسب و کار شما سرویس ایمیل خود را مدیریت کند، می‌تواند فشار زیادی را به سرور ایمیل وارد کند.
برای اینکه IMAP کار کند، باید یکی از دو پورت زیر باز باشد:
- پورت 143: پورت پیش فرض IMAP. به پروتکل ایمیل اجازه می‌دهد تا به درخواست‌های دریافتی برای همگام سازی ایمیل‌ها گوش دهد. ترافیک از طریق این پورت، یک پورت غیر رمزگذاری شده است.
- پورت 993: برای IMAP از طریق SSL (ارتباطات رمزگذاری شده) استفاده می‌شود.
POP3 چیست؟
برخلاف IMAP، POP3 (پروتکل 3 اداره پست) پیامها را از یک سرور متمرکز دانلود می‌کند و آنها را به ایمیل گیرنده در دستگاه یا کامپیوتر محلی خود منتقل می‌کند. این به گیرنده این امکان را می‌دهد تا ایمیل‌ها را در سرویس گیرنده ایمیل خود دانلود کند، اما همچنین اتصال اینترنت خود را قطع کرده و دسترسی آفلاین به همه پیامهای خود را همچنان حفظ کند. مزایایی در این روش وجود دارد.
اول از همه، مگر اینکه بخواهید یک کپی از هر پیام ایمیل را در سرور ایمیل بگذارید، با ذخیره کردن پیامها و فایل‌‌ها در دستگاه محلی کاربر، فضای قابل توجهی را خالی می‌شود. این امر علاوه بر اینکه جستجو و سازماندهی را بسیار کارآمدتر می‌کند، پشتیبان‌گیری از پیامهای ایمیل را بسیار آسان‌تر می‌کند.
متأسفانه POP3 نیز بدون ضعف نیست. Post Office Protocol 3 به طور پیش‌فرض تصور می‌کند که تنها یک کاربر از آن حساب خاص به ایمیل دسترسی دارد، به این معنی که اگر می‌خواهید چندین کاربر در یک حساب ایمیل واحد داشته باشند، به راه‌حلی نیاز خواهید داشت. در نهایت، این واقعیت که اکثر سرویس‌های POP3 ایمیل‌های دانلود شده را از سرور پست الکترونیکی به‌طور پیش‌فرض حذف می‌کنند، همگام‌سازی یک حساب کاربری با چندین ماشین را بسیار دشوار می‌کند.
POP3 برای باز بودن پورت پیش فرض به یکی از موارد زیر نیاز دارد:
- پورت 110: آیا به پورت غیر رمزگذاری شده POP3 دسترسی دارد یا خیر. این گوش دادن/ارتباطات پیش فرض است.
- پورت 995: برای اتصالات POP3 رمزگذاری شده استفاده می‌شود.
از کدام یک باید استفاده کنید؟
و اکنون سوال یک میلیون دلاری … کسب و کار شما باید از کدام یک از دو پروتکل ایمیل استفاده کند؟
پاسخ کوتاه IMAP (پروتکل دسترسی به پیامهای اینترنتی) است. با توجه به انبوه دستگاه‌های مختلف که معمولا توسط کارمندان مدرن استفاده می‌شود، ظرفیت دسترسی از راه دور به ایمیل شخص بدون توجه به موقعیت مکانی کاملا ضروری است. پاسخ طولانی تر این است که کاملا بستگی به این دارد که برای چه چیزی به ایمیل نیاز دارید.
حقیقت این است که هیچ چیز مانع از استفاده از چندین پروتکل ایمیل برای دسترسی به یک حساب ایمیل نمی‌شود؛ هرچه نباشد این تکنولوژی برای انجام این کار وجود دارد.
ارسال ایمیل: SMTP و HTTP
SMTP چیست؟
اگرچه دو پروتکل مرتبط با دریافت ایمیل وجود دارد، اما در واقع تنها یک پروتکل به ارسال آنها مرتبط است. SMTP (پروتکل انتقال ایمیل ساده) روش استاندارد طلایی برای ارسال پیامهای ایمیل از یک سرور ایمیل به سرور دیگر است. هر سرویس ایمیلی هنگام ارسال ایمیل از ترکیبی از این پروتکل‌ها استفاده می‌کند.
یک تفاوت دیگر میان SMTP و IMAP/POP3 وجود دارد: بر خلاف دو مورد اخیر، برای عملکرد به احراز هویت نیاز ندارد. اگرچه برنامه‌های کاربردی سرور SMTP مدرن ارسال را محدود می‌کنند، با این وجود این کار اجازه می‌دهد تا حجم زیادی از هرزنامه در وب وجود داشته باشد و در نهایت به سرور ایمیل شما و در نتیجه صندوق ورودی شما برسد.
پروتکل SMTP همچنین مسئول اعلان‌ها هنگام رسیدن پیام ایمیل است. هنگامی که یک فرستنده پیامی را ایمیل می‌کند، سرور SMTP شما دستوراتی را توسط مشتری ارسال می‌کند که آدرس ایمیل فرستنده و گیرنده را به همراه کل پیام و هر پیوستی به سرور ایمیل گیرنده مشخص می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که پروتکل‌ها با درخواست مطابقت دارند.
برای سرویس گیرنده، پروتکل انتقال ایمیل ساده، دو پورت وجود دارد که باید از آنها آگاه باشید:
- پورت 25: این پورت پیش فرض SMTP است. یک پورت غیر رمزگذاری شده است.
- پورت 465 / 587: پورت پیش فرض برای استفاده از SMTP از طریق SSL.
علاوه بر این، برخی از هاست‌ها ممکن است یک پورت ثانویه را به عنوان جایگزینی برای مشتریانی که پورت 25 آنها فیلتر شده است، ارائه دهند.
سرورهای رله SMTP
اگر قصد دارید ایمیل‌های انبوه یا ایمیل‌های تراکنشی ارسال کنید (مانند سفارش‌های تأیید، اعلان‌های ارسال یا تأییدیه‌های تحویل)، باید از یک سرور رله استفاده کنید که به جلوگیری از اسپم شدن ایمیل‌های شما کمک می‌کند.
هنگامی که از ایمیلی استفاده می‌کنید که از پسوند دامنه شما (یعنی you@yourcompany.com) استفاده می‌کند و به دامنه دیگری ارسال می‌کنید (که به صورت داخلی در دامنه شما نیست)، به سرعت ارسال نمی‌شود زیرا دامنه مورد استفاده شما باید با آن ارتباط برقرار کند. سرور SMTP و اطلاعات را منتقل می‌کند.
سرویس رله SMTP از شخص ثالث
ارسال ایمیل به صورت انبوه از دامنه شما اغلب منجر به اسپم شدن آنها می‌شود که هیچ کس آنها نمی‌خواهد و می‌تواند شهرت شما را لکه دار کند. بنابراین بسیار مهم است که تصمیم بگیرید آیا قصد دارید رله SMTP خود را راه اندازی کنید یا شخص ثالثی را استخدام کنید. اگر احساس می‌کنید درک خوبی از نحوه راه اندازی سرور رله خود دارید، آن را پیگیری کنید. اگر نه، ممکن است نیاز باشد شخص ثالثی را استخدام کنید.
با این کار سرور دامنه خود را دور می‌زنید تا هنگام ارسال کمپین‌های ایمیل برای بازاریابی و فروش، نه تنها پیامهای ایمیل تبلیغاتی را از ارتباطات داخلی خود جدا کنید و منابع سیستم را روی سرور خود آزاد کنید، بلکه از ارائه ایمیل محافظت شده خود اطمینان حاصل کنید. این بدان معناست که شانس اسپم شدن ایمیل‌های شما محدود است و با دور زدن سرور، داده‌های شما محافظت می‌شود.
HTTP چه ارتباطی با پروتکل‌های ایمیل دارد؟
اکنون مطمئن هستم که حداقل تعداد کمی از شما از دیدن HTTP (پروتکل انتقال متن فوق العاده) در این لیست، کمی شگفت زده شده‌اید. از این گذشته واقعا در فرآیند ارسال یا دریافت ایمیل دخالتی ندارد و مستقیما با هیچ یک از پروتکل‌های ایمیل دیگر ارتباط برقرار نمی‌کند. پس دقیقا چه ربطی به پروتکل‌های ایمیل دارد؟
HTTP (و پسر عموی امن‌تر آن، HTTPS) وسیله‌ای است که احتمالا می‌خواهید از طریق آن به صندوق پستی خود دسترسی پیدا کنید، به خصوص اگر از یک سرویس ایمیل مبتنی بر وب مانند Hotmail یا Gmail استفاده می‌کنید. به همین دلیل در واقع جایگاه نسبتا مهمی را در طرح کلان مسائل اشغال می‌کند، حتی اگر از نظر فنی خود یک پروتکل پستی نباشد.
چرخه زندگی یک ایمیل: یک فرآیند گام به گام
بسیار خوب. اکنون که پروتکل‌های پشت ایمیل را توضیح دادیم، بیایید نگاهی به نحوه استفاده از آنها بیاندازیم و چند واقعیت را مرور کنیم. این فرآیند زمانی شروع می‌شود که ایمیل ارسال می‌کنید و آن ایمیل به یک سرور راه دور که وظیفه انتقال ایمیل‌ها را دارد ارسال می‌شود.
سرور از نرم افزار معروف Mail Transfer Agent (یا Message Transfer Agent) استفاده می‌کند. MTA فرستنده از پروتکل سرور SMTP برای ارسال ایمیل به MTA گیرنده استفاده می‌کند، که خود آن پیام را به Mail Delivery Agent خود در سرور دریافت کننده ارسال می‌کند. هنگامی که MDA ایمیل را دریافت کرد، منتظر می‌ماند تا کاربر آن را بپذیرد، که یا از طریق POP3 یا IMAP انجام می‌شود. پس از دریافت، در صندوق پستی شما قرار می‌گیرد، جایی که کاربران ایمیل‌های خود را دریافت می‌کنند.
به یاد داشته باشید، اگر قصد دارید ایمیل‌های انبوه با پسوند دامنه خود ارسال کنید، باید یک رله سرور SMTP راه‌اندازی کنید. کمی گیج کننده است اینطور نیست؟
بیایید کمی مسائل را ساده کنیم. شاید بهترین تشبیهی که در رابطه با نحوه عملکرد کل این فرآیند توسط CCM شنیده‌ام که MTAها را به دفاتر پست و MDAها را به صندوق‌‌های پستی تشبیه می‌کند. منطقی است، درست است؟
در پایان: جزئیات بیشتری که باید بدانید
اکنون شایان ذکر است که تنوع بی‌شماری در پروتکل POP3 (و با ارتباط پروتکل IMAP)، و همچنین تعدادی از خدمات ایمیل اختصاصی مانند MAPI مایکروسافت وجود دارد. ما امروز به هیچ یک از آنها اشاره نکردیم چرا که واقعا برای درک نحوه عملکرد پروتکل‌های ایمیل و نحوه انجام کار سرورهای ایمیل ضروری نیستند. با این حال خوب است که از آنها آگاه باشید. باید بدانم انتخاب‌های شما چیست، درست است؟
رسام سرور مرجع تخصصی فروش سرورهای HP