معرفی حافظه SSD Read Intensive

معرفی حافظه های SSD با ویژگی Read Intensive

حافظه SSD های Read Intensive یک ابزار ذخیره سازی یا حافظه پنهان بوده که برای استفاده برنامه‌‌هایی که به ندرت نیاز به نوشتن داده‌‌ها دارند در نظر گرفته شده است.

حافظه SSD های Read Intensive قادر به استفاده از فلش مموری‌‌های NAND بوده و تحمل پذیری یا Endurance آن‌‌ها کمتر از SSD هایی است که برای کاربرد های نوشتنی یا همان SSD های Write Intensive استفاده می‌ شود: مانند پردازش تراکنش آنلاین، محاسبات با کارایی بالا و انبار داده‌‌‌ها.

اگر عملیات نوشتن در این حافظه‌‌ها زیاد انجام شود، باعث فرسوده شدن فلش NAND آنها ‌می‌‌شود. به همین دلیل تولید کنندگان حافظه‌‌های SSD برای بهتر کردن تحمل پذیری در SSD های Write Intensive  از انواع قابل اطمینان‌تر NAND flash، Overprovision flash و یا الگوریتم‌‌‌های خاص دیگر استفاده ‌می‌کنند.

تولید کنندگان هارد گاهی اوقات SSD هایی از سطوح مختلف تحمل پذیری ارائه ‌می‌‌کنند و ظرفیتی را برای حافظه‌‌های Read Intensive و Write Intensive و یا ترکیبی از هر دو را در نظر ‌می‌‌گیرند.

برای مثال یک حافظه Read Intensive در طول روز فقط از تعداد یک تا سه عملیات نوشتن بر روی درایو (DWPD) پشتیبانی ‌می‌کند؛ اما در حافظه‌‌های Write Intensive این ظرفیت بالاتر رفته و آنها ‌می‌‌توانند بیشتر از 25 عملیات نوشتن را در طول روز پشتیبانی کنند.

البته ظرفیت قابل استفاده در SSD های Write Intensive پایین‌تر از چیزی که گفتیم ‌می‌باشد، زیرا درصد زیادی از NAND flash برای جمع آوری اضافات و جبران پتانسیل تراشه‌‌های فرسوده شده یا معیوب استفاده ‌می‌‌شود.

در هارد های SSD Read Intensive بیشتر از فلش مموری‌‌های NAND ارزان قیمت استفاده شده است: مانند (multilevel cell (MLC و (triple-level cell (TLC. در حالی که SSD های Write Intensive از فلش مموری‌‌های نوع (enterprise MLC (eMLC یا (single-level cell (SLC که تحمل پذیری بالاتری نسبت به MLC و TLC دارند استفاده ‌می‌‌کنند.

اگر به سیستم‌‌های ذخیره سازی برخوردید که از MLC های ارزان‌ قیمت برای استفاده از قابلیت‌‌ها و حجم کار یک حافظه Write Intensive استفاده می‌ کنند، بدانید این سیستم‌‌ها از الگوریتم‌‌‌های خاص و روش ‌های دیگر برای مدیریت تحمل پذیری کمک گرفته‌اند.

آیا باید همیشه از حافظه های SSD های Read Intensive استفاده کنیم؟

وقتی صحبت از درایوهای حالت جامد یا همان SSD ها ‌می‌شود، سه مفهوم مختلف Read Intensive (RI) ، Mixed Use (MU)  و نوشتن Write Intensive (WI)  معنا پیدا ‌می‌کنند.

اما آیا SSD های RI بهترین و تنها گزینه برای برنامه‌‌های خواندنی (read applications) هستند؟ یا اگر از هر دو برنامه‌‌های خواندنی و نوشتنی استفاده ‌می‌کنید، درایو Mixed Use نیاز دارید؟

در ادامه مطلب داده‌‌هایی نمودار شده است که عملکرد، تحمل پذیری، خواندن تصادفی و نوشتن تصادفی بین سه نوع حافظه RI ، MU و WI  را نشان ‌می‌دهند.

حافظه های Read Intensive

با نگاهی به درایو های RI که در جدول زیر لیست شده‌اند، ‌می‌بینید قدرت تحمل پذیری و استقامت این حافظه ها 1 ، خواندن تصادفی یا IOPS آنها تقریبا 200K و نوشتن تصادفی نیز تقریباً 35K ‌می‌باشد. به علاوه دریافتیم که بسیاری از درایو‌‌های RI ‌می‌توانند به اندازه یک درایو Mixed Use یا همان مختلط نیز فعالیت کنند. اگر ‌می‌خواهید از درایو های RI استفاده کنید، بهتر است حتما SSD های 3.84 ترابایتی را خریداری کنید؛ چرا که عملکرد خوبی را ارائه ‌می‌دهند.

حافظه Mixed Use (MU)

حافظه‌‌‌های با عملکرد دوگانه یا Mixed Use ها همان میزان خواندن تصادفی یا IOPS درایو های Read Intensive را دارند. اما از نظر قابلیت نوشتن با هم متفاوت هستند.

از درایوهای MU می‌توانید برای حجم فعالیت‌‌هایی در محدوده توان درایو های RI استفاده کرده و حتی از ماندگاری بیشتری نیز بهره مند شوید.

اگر شغلی دارید که نیاز دارید سرورتان برای بیش از 5 سال کار کند، درایوهای MU ممکن است گزینه خوبی برایتان باشند.

حافظه Write Intensive

درایو های Writ Intensive نیز مانند درایوهای Read Intensive و Mixed Use دارای میزان خواندن تصادفی یکسانی هستند.

درایوهای WI کار هر دو درایو RI و MU را با تحمل پذیری بالاتر و حجم بیشتری انجام ‌می‌دهند.

شما از لحاظ فنی ‌می‌توانید از یک درایو WI برای کارهای فشرده استفاده کنید، زیرا عملکردی بسیار ایده آلی خواهد داشت. مانند مثالی که گفتیم اگر ‌می‌خواهید از درایوها در مدت زمان طولانی استفاده کنید، قطعاً این گزینه یعنی درایو های Writ Intensive را در نظر بگیرید.

برای سرور خود به هارد نیاز دارید؟

قیمت هارد سرور